Lieve Merlijn,

Net zoals iedere zondagavond bekijk ik mijn persoonlijke en gezinsagenda voor deze week en de rest van de maand. Kraamborrel, openingsfeest, museumnacht, vrijdagmiddagborrel, etentje, verjaardag. Zomaar een greep van waar ik me de maand maart allemaal mee bezig ga houden. Alleen vloog nu iedere keer de gedachte door mijn hoofd dat ik die maand niet mag drinken. Een vreemd hersenspinsel en ik vond het zelfs triest. Sinds wanneer staat de geboorte van een kind gelijk aan een glas champagne? Waarom combineer ik een gezellige avond uit eten met de gedachte aan welke gin tonic ik deze keer kies? Inmiddels is mijn omgeving al volledig op de hoogte en hebben zij de afgelopen maand verbaasd gereageerd als ik genoot van een heerlijk glas witte wijn. “Hey jij zou toch een maand stoppen, nu al opgegeven? Nee hoor, lieve vrienden, dat is pas per 1 maart.” Die opmerkingen waren voor mij weer een mooie opening om het onderwerp te bespreken en medestanders te vinden, of zoals een vriendin het noemde ‘lotgenoten’. Dat vond ik wel heel zielig klinken. Ik hou het op medestanders. Ik deel altijd graag en ook deze ervaring wil ik graag met anderen delen, hen de voordelen laten voelen en er ook iets mee laten doen. En hoe lekker is het om als vrouwen onder elkaar straks even te mogen zeuren over het feit dat we mineraalwater (met of zonder een smaakje of met of zonder bubbels) ook best lekker vinden en stiekem op de weegschaal gaan staan om te kijken of het voordeel oplevert? Ik ben in ieder geval klaar voor de start en jij?

Groetjes Bianca

Lieve Bianca,

De laatste weken merk ik dat ik er steeds meer klaar voor ben om in maart dertig dagen geen alcohol te drinken. Ik begin er zelfs naar uit te kijken, hoe gek dat ook mag klinken. In mijn sociale leven speelt drank (met alcohol dus) absoluut een grotere rol dan ik eigenlijk dacht. Ook ik heb in mijn omgeving de vraag gekregen waarom ik deze uitdaging aan wil gaan. Lacherig roept men dan “nou, veel succes en sterkte ook, ben benieuwd of het je gaat lukken”. De meeste mensen om mij heen zouden alcohol dus niet willen missen. Of kunnen zij het niet missen? Dat vraag ik me de laatste tijd steeds vaker af. Een enkeling reageerde door aan te geven ook mee te doen. Ik vraag me af of dat ook echt zal gebeuren. Het roepen is een ding, het doen vraagt iets anders van je.
Ik kan zonder alcohol, hoe lekker ik het ook vind. Natuurlijk ga ik die speciale biertjes missen en zullen mijn ‘vrienden’ van de Untappd-app mij missen. Het zal daar zeker opvallen als ik dertig dagen geen bier incheck. Zoals ik al eerder schreef wordt dagelijks drinken een gewoonte. Eentje waar ik graag vanaf wil. Ja, dat zou ik nu ook al kunnen doen. Maar ook ik vind het nu nog gewoon te gezellig om met mijn gezelschap mee te drinken. Opvallend is wel, dat ik echt meer van een drankje geniet sinds ik weet dat ik straks een periode geen alcoholische versnaperingen tot me zal nemen.
De afgelopen dagen was het weer behoorlijk raak, veel gezellige afspraken en die gingen ook weer gepaard met drank. Het gevolg is dat ik nu een moe gevoel heb. Ik heb slecht geslapen de afgelopen dagen en ik baal ook een beetje dat ik minder maat heb gehouden dan ik van plan was. Dus op jouw vraag of ik er klaar voor ben, kan ik volmondig bevestigend antwoorden. Kom maar op met dat mineraalwater!

Liefs, Merlijn