Het einde van het jaar nadert. Zoals elk jaar kijk ik eind december terug op het afgelopen jaar. Wat voor jaar was het? Welk cijfer zou ik dit jaar geven? Wat is er gebeurd, wat heeft dit jaar me opgeleverd en wat heb ik geleerd? Eigenlijk teveel om in één blog te verwerken, maar ik ga toch een poging wagen.

Het jaar begon goed, ik kreeg de kans om de ploegenpresentatie van wielerploeg Giant Alpecin bij te wonen op de Italiaanse ambassade in Berlijn. Berlijn stond al jaren hoog op mijn lijstje, dus het was een cadeautje dat ik zo’n gaaf evenement in deze stad mocht bezoeken. Mooie herinneringen, bijzondere wandelingen in koud Berlijn, bedekt onder een laag sneeuw. Bovendien was dit belangrijk in verband met mijn aspiratie meer professioneel te willen schrijven.

Wat betreft dat schrijven werd 2016 een goed jaar. Ik schreef niet alleen in opdracht voor Herzog Medical een blog over de ploegenpresentatie in Berlijn en publiceerde dit jaar 28 blogs, maar  begon ook mijn eigen bedrijf: Bureau Lijn. Ik heb 21 afleveringen van InCycle vertaald van het Engels naar het Nederlands, iets waar ik ontzettend veel van geleerd heb: werken met een flinke deadline, Engelse wielertermen, achtergronden over de wielersport en de onvoorspelbaarheid van de televisiewereld. Niet exact weten wanneer je te vertalen stukken ontvangt en toch je tijd beschikbaar houden. Voor een ‘planner’ als ik was het heel verfrissend en bevrijdend dat ik in staat bleek te zijn hiermee om te gaan, al was dat aanvankelijk best lastig.

Toen ik begon met Bureau Lijn ben ik een dag minder gaan werken bij mijn man, om op die manier ruimte te hebben mijn opdrachten goed uit te voeren. Daarnaast wilde ik ook voldoende tijd over houden om aandacht aan mijn kinderen te besteden. Dat was destijds tenslotte een van de redenen mijn baan in Amsterdam op te zeggen. Als ik terugkijk op 2016, ben ik tevreden hierover. Ik heb veel tijd doorgebracht met de kinderen. Ik heb ze veel begeleid bij het maken van huiswerk, boekbesprekingen, spreekbeurten en toetsen. Het is heerlijk om zo betrokken te zijn en te weten wat zij leren op school en zicht te hebben op wat hen bezig houdt.

Sporten deed ik dit jaar ook, vooral hardlopen. Voor het eerst liep ik langere afstanden dan tien kilometer en was daar zelf verbaasd over. Grenzen verleggen, kijken hoe ver ik kon gaan, tot ik een blessure kreeg en tijdelijk niet meer mocht hardlopen. Omdat de herfst en winter zich wat mij betreft niet heel goed lenen om buiten te fietsen, ging ik wandelen. Nu maak ik elke week een flinke wandeling met een vriendin die ook een blessure heeft. Ik wist niet dat ik dat ook leuk zou vinden, maar ik geniet er echt van! Ook merk ik dat even wat gas terug in plaats van altijd maar de grens opzoeken heel prettig is.

Tussendoor mocht ik op uitnodiging van BBB Cycling in het donker fietsen op het circuit van Zandvoort, een hele gave ervaring! Het fietsen pak ik echt binnenkort weer op, want de blaadjes zijn van de fietspaden, dus ik durf weer. Bovendien heb ik dit jaar extreem weinig op de racefiets gezeten en ik mis het.

De moeilijkste en meest kwetsbare blog die ik dit jaar publiceerde, was die over pesten. Toch ben ik blij dat ik het gedaan heb. Het heeft me veel positieve reacties opgeleverd en duidelijkheid over sommige bestaande contacten. Voor mij werkte het bevrijdend mijn verhaal op papier te zetten. Daarna lukte het mij beter om écht mijn eigen koers te varen. Ik richt me op  oude contacten met mensen die mij goed en lang kennen en investeer in de nieuwe mensen die ik heb leren kennen dit jaar. Mensen die mij accepteren zoals ik ben. Ik realiseer mij meer dan ooit dat bloggen vraagt om een olifantenhuid. Ik kreeg dit jaar het verwijt niet tegen kritiek te kunnen. Ik weet dat dat onzin is. Wat mij betreft ligt het vooral aan de manier waarop de kritiek geuit wordt en op welke plek dit gebeurt. Kritiek betekent vaak ook betrokkenheid, dus die waardeer ik wel degelijk. Wat ik ook weet, is dat ik wil dat mensen met míj een gesprek aangaan, in plaats van óver mij. Daar ligt voor mij een duidelijke grens.

Ik voel me eind 2016 sterker dan aan het begin van dit jaar. Er is veel gebeurd, maar de teller slaat absoluut door naar de positieve kant. 2016 krijgt van mij een 8,5.
Moedig voorwaarts in 2017 dus!

(Foto’s via Pinterest)